W życiu każdego z nas następuje ten smutny moment, gdy mamy ochotę pograć w ulubioną bijatykę, włączyć Tekkena czy Virtuę i skopać kilka tyłków. Niestety, konsole potrafią czasem odmówić posłuszeńśtwa w najmniej spodziewanym momencie. Wtedy z pomocą przychodzi emulator. Czym jest emulator, niektórzy z was mogą nie wiedzieć. Ten tekst powstał po to, aby wpoić podstawę wiedzy o nich tym "niektórym".


  W zasadzie, emulator jest to program służący do odpalenia programów z innej platformy na komputerze osobistym. Można powiedzieć, że "oszukuje" on grę, podając pluginy graficzne i dźwiękowe w nim zawarte oraz bios za podzespoły i oprogramowanie (lub firmware) konsoli, np. Gameboy'a, Segi Game Gear, Lynxa czy stacjonarnych konsol sony ( Playstation) .  Pozwala on grać więc w tytuły retro bez potrzeby posiadania archaicznego, trudno dostępnego sprzętu. Ci, którzy chcieliby pograć w tytuły z nowszych maszyn, takich jak PSX, Playstation 2 czy Dreamcast nie mają się czym martwić - w dzisiejszych czasach jesteśmy w stanie emulować również tytuły z tych platform.

  Możliwości nowoczesnych wersji tych programów nie kończą się jedynie na obsługiwaniu gier. Większość emulatoró ma możliwość zapisu gry w dowolnym momencie, na dysku twardym, nawet, jeżeli tytuł, w który gramy nie posiada takiej opcji, lub w ogóle nie posiada możliwości zapisania stanu gry! Jest to znacznie ułatwienie, które pomaga w przejściu gry (zapis jest przy tym błyskawiczny, podobnie jak odczyt - wystarczy włączyć grę po czym kliknąć na opcję "load", a program przenosi nas do ostatnio zapisanego momentu bez niepotrzebnych "loadingów"). Dla ludzi, których brzydzi taki trik wiele z nich potrafi zawiera funkcję imitacji karty pamięci lub innego urządzenia, na którym zapisywało się stan gry. Dzięki temu można wymieniać się save'ami ze znajomymi, po prostu kopiując je do odpowiedniego folderu, po tym jak przynieślismy je na pendrivie'e, czy wysłaliśmy mailem. Dodatkowo na emulatorze możemy w pełni skonfigurować sterowanie, zdalnie określać limit klatek na sekundę czy też nawet (szczególnie w przypadku emulatorów konsol Sony) wpływać na jakość grafiki, poprzez opcję zmiany renderowania czy rozdzielczośći! Do tego często nie musimy posiadać oryginalnego nośnika z grą, wystarczy tzw. rom, czyli np. obraz płyty z PS2 w formacie .iso bądź .mdf lub zripowana gra z odpowiednim rozszerzeniem na końcu pliku (np. .rom w przypadku Gameboyów).

  Jak widzicie, możliwości tych programów  są ogromne, a  korzystanie z nich jest bardzo wygodne (już nigdy nie uświadczycie kryzysu "zarysowanej płyty"). "

"A czy one mają minusy?"

  Jasne, same. Często aby pograć w grę trzeba do niej ściągnąć osobny bios, co bywa nierzadko problemem. Brak aktualnej wersji emulatora często powoduje problemy z kompatybilnością, a i tak nawet w przypadku najnowszej nie zawsze mamy pewność, że obsłuży on dany tytuł. Dodatkowo wirtualizacja systemu operacyjnego konsoli jest bardzo "sprzętożerna", dlatego na słabszych komputerach gry z Playstation 2 będą działać nie szybciej niż 1-2 klatki na sekundę, zamiast oczekiwanych 60.

  Mimo wszystko, emulator to bezsprzecznie przyjaciel każdego konsolowego gracza. Pomaga on grać w sytuacji, gdy własna maszyna się zepsuje, lub nośnik z grą ulegnie zniszczeniu. W dobie dzisiejszej technologi staje się możliwe emulowanie coraz to większej ilości platform, w tym tych z początkowych okresów instnienia konsol. Emulator - wielki wynalazek na miarę dwudziestego pierwszego wieku.



Lista najpopularniejszych emulatorów kilku wybranych platform:

Nintendo64   - project64
NES              - NESten
PSX              - ePSXe
Playstation 2 - PCSX2
Gameboy Color/Advance    -  Visual boy Advance





Miłej gry!